donderdag 20 februari 2014

Jodenhaat door propaganda

In 1929 begon de economische crisis in Duitsland wat werkloosheid en armoede met zich meebracht. Hitler speelde hierop in door de joden de schuld te geven van deze situatie. Wanneer de economie vier jaar laten een bloei kende liet Hitler iedereen geloven dat hij daarvoor gezorgd had. Hitler werd geprezen door het volk. Natuurlijk stond er een censuur op alle informatie die rondging. Er werd informatie weggelaten en er werden leugens verspreid zodat het volk in een waan leefde.
Het belangrijkste propagandamiddel was de radio. Van het moment dat Hitler’s partij, de NSDAP, de enige partij werd, bracht de radio alleen nog maar informatie over Hitler en zijn partij. Om zoveel mogelijk mensen te bereiken werd collectief luisteren ingevoerd. Op openbare plaatsen zoals café’s, restauranten, bedrijven,… werden radio’s geplaatst zodat iedereen kon luisteren naar de ideeën van Hitler. Radio’s werden ook zo goedkoop gemaakt dat bijna iedereen het zich kon veroorloven. Naast de radio was ook film een belangrijk propagandamiddel. De hele filmindustrie in Duitsland werd beheerst door de nazi’s. In 1940 verscheen de film ‘Der ewige Jude’ dat moest doorgaan als documentaire over de slechte jood zoals die daadwerkelijk was. Ook geschreven propaganda was belangrijk, denk maar aan posters, postzegels, kranten,… Daarnaast voerde Hitler ook regelmatig goed voorbedachte speeches die inspeelden op de frustratie van het Duitse volk.

Het doel van deze propaganda was onrust zaaien, jodenhaat aanwakkeren en agressie opwekken bij de Duitsers. En het miste zijn effect niet. De jodenhaat groeide en groeide, met tragische gevolgen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten